profile

Опубликовано 6 лет назад по предмету Қазақ тiлi от strannik1337

XX ғ. екінші жартысындағы Қазақстанның ғылымы, әдебиеті және өнері

  1. Ответ
    Ответ дан dostanovan

    Ответ:

    ХХ ғасырдағы қазақ әдебиеті

    ХХ ғасыр басындағы қазақ әдебиеті тарихы

    – әдеби ағымдар өзара айқасқан,ақын-

    жазушының әр түрлі бағыт ұстаған,атқарар

    архиві,қарап оқыр кітабы,жарық көрген

    баспасөзі мол,қысқасы бейнеті белуардан

    келетін күрделі кезең.Осы тұстағы қазақ

    әдебиеті өзіне дейінгі ұлттық

    әдебиетіміздің бар асылын,үлгілі дәстүрін

    ала отыра,дәуірге сай жаңа көркемдік

    мүмкіндіктерді ашты.Әсіресе мұндағы Абай

    өнегесінің құнарлы болғанын атап айтқан

    абзал.Жаңа ғасыр табалдырығын

    шығармашылық талаппен аттаған жас ақын

    жазушылардың қай-қайсыда Абайды өзіне

    пір тұтты.[1]

    20 ғасырдың басындағы қазақ әдебиеті ұлы

    Абайдың ағартушылық, демократиялық

    дәстүрін жалғастыра отырып,

    отаршылдыққа қарсы күрес пен

    тәуелсіздікті аңсау идеясын ашық және

    батыл көтерді. Ахмет

    Байтұрсынов,Міржақып Дулатов қазақ

    халқының тарихи-мәдени дамудан кенже

    қалып,қараңғылықта отырған күйін

    суреттеп, елді өнер-білімге

    үгіттеді.Жаңалыққа енжар,ұйқыда жатқан

    қазақтың бірі «Маса» боп құлағына

    ызыңдап,бірі «Оян, қазақ» деп, бар

    дауысымен жар салады.[2]

    Ғасыр басында әдебиетке келген ақын-

    жазушылардың барлығы да осы дүбірмен оянғандар

    еді. Сұлтанмахмұт Торайғыров қазақ әдебиетінен

    көркемдік-эстетикалық тұрғыдан байытып,жаңа

    жырлардың туып, жетілуіне үлес қосты.

    Әдебиеттегі сыншылдық бағытты дамытып

    ,ағартушылық идеяны көркем сөз арқылы

    өрістетуге С.Дөнентаев,

    М.Сералин, С.Көбеев, Б.Өтетілеуов, Т.Ізтілеуов,

    Н.Орманбетұлы, Б.Күлеев т.б елеулі еңбек сіңірді.

    [3]

    Шәкәрім Құдайбердіұлы (1858-1931)

    ХХ ғасырдың басында өмір сүрген әрі лирик,әрі философ,тарихшы, ғалы-зерттеуші,тере ң ойшыл а қын, қаза қты ң бес арысыны ң бірі Ш әк әрім Құдайберді ұлы

    әрдайым халықтан қол үзбеді.Оның әшкерлейтіні де халы қ басында ғы кемшілік, ма қтан т ұтары да халы қты қ қазына. Әр кезе ңде жазыл ған «Бай мен қона қ»,

    «Партия адамы», «Өкінішті өмір», «Қазақ», «Насихат», «Та ғы сорлы қазақ», «Қош,ж ұртым» т әрізді өлеңдерінде ұлтыны ң басында ғы х әлді шыншылды қпен

    бейнелеп береді.Өзінің осы бағыттағы өлеңдерінде ақын сол кезе ңдегі қоғамды қ психологияны дәлме-д әл бере біледі. [5]

    Ахмет Байтұрсынов (1873-1937)

    Ақын,әдебиет зерттеушісі ғалым

    ,қазақ тіл білімінің

    атасы,түркітанушы,публицист,педагог,

    аудармашы,қоғам қайраткері Ахмет

    Байтұрсыновтың ғалымдық,ақындық,

    публицистік,қайраткерлік істері өз

    заманында аса жоғары бағаланған.20

    ғасырдың басындағы қазақ әдебиетін

    бостандық пен тәуелсіздік идеясымен

    байытқан. Қазақ әдебиеті тарихында

    Абайдың орны қандай болса, қазақ

    тілі мен мәдениеті тарихында Ахмет

    Байтұрсыновтың орны сондай.Оның

    өмірбаяны, тірлік-тынысы, ой-арманы

    туған халқына деген қалтқысыз

    қызметтен тұрады.[6]

    Міржақып Дулатов (1885-1935)

    Міржақып Дулатов қазақтың аса

    көрнекті ағартушысы,қоғам

    қайраткері,ақын,жазушы,жалын

    көсемсөз шебері.Ақын әдебиет пен

    мәдениетте жаңа демократиялық

    бағыттың кеңінен, орын алып

    дамуына зор үлес қосты. Бұл идея

    «Оян, қазақ» атты өлеңдер

    жинағында (1909жылы) қуатты ұран

    болып естілді. Оның шығармалары

    мен оқулықтары, қазақ даласына

    кеңінен тарап,өлке халқының

    оянуына,саяси-күреске араласуына

    үлкен әсерін тигізді.[7]

    Жүсіпбек Аймауытов (1889-1931)

    ХХ ғасырдағы қазақтың көрнекті

    жазушысы, қазақ әдебиетінің алтын

    қорына керемет көркем әдеби шығармалар

    қосқан,сан қырлы дарынның бірі –

    Жүсіпбек Аймауытов.Өзін әдебиетте

    шағын әңгіме жанрындағы шеберлігімен

    таныта білген. «Елес», «Әнші»,

    «Қартқожа», «Ақ білек», «Күнікейдің

    жазығы» шығармаларынығ қай-қайсында

    да азаттық идеясы көрініс табады.ХХ

    ғасырдың бас кезіндегі әдебиеттің

    көшбасшысына айналған жазушы

    әдебиеттің барлық жанрында дерліктей

    еңбек етті және өзі қалам тартқан

    жанрдың қай-қайсын да болсын, көрнекті

    туындылыр жазады.[8]

Войдите или зарегистрируйтесь, чтобы добавить ответ или свой вопрос на сайт


Другие вопросы
Елена Колиух
Геометрия - 9 месяцев назад
Шалаш
Другие предметы - 9 месяцев назад

Пытался написать сочинение по егэ по русскому не могу понять как,написать хотелось бы пример увидеть по этому тексту. (1)в солнечный день я приехал в старинный посёлок гусь-железный полюбоваться на озеро, искупаться, поплавать в нём. (2)доехал до речки, поднялся на бугор, глянул и... (3)о ужас! (4)нет озера. (5)по широкой впадине, окаймлённой дальней опушкой бывшего прибрежного леса, текла, извиваясь, узкая, местами пересыхающая речушка. (6)и старинной плотины, высокой, кирпичной, с чугунными шлюзами, в тёмных казематах которой, по преданию, разбойная братия чеканила фальшивые деньги, тоже не было. (7)шлюзы, регулировавшие сток, убрали, засыпали – и затянуло озеро тиной да ряской. (8)на месте этом проходила теперь обыкновенная дорожная насыпь; дорога делала крутой поворот, огибала белый двухэтажный барский дом, похожий на длинную казарму, заломанный чахлый парк и снова вырывалась на простор. (9)главный врач детского санатория, размещённого в барском доме, показал мне давние фотографии этого исчезнувшего озера, высокой кирпичной плотины, торговых рядов с доисторическими портиками, он водил по внутренним покоям огромного дома, заново перегороженного, приспособленного для иных надобностей. (10)переделка и ремонт когда-то выполнены были наспех: половицы скрипят и хлябают под ногами, двери перекошены, в оконные рамы задувает свежий ветерок. – (11)сохранилась хоть одна комната от давнего времени? – спросил я. – (12)с полами, дверями и окнами? – (13)полы, двери и прочее – всё порастащили. (14)а вот стены и потолок сохранились в одном месте. (15)идёмте, покажу. (16)он ввёл меня в зал, кажется, в теперешнюю столовую, с белыми строгими пилястрами, с лепным потолком. – (17)полы здесь были, говорят, из наборного паркета, двери из орехового дерева с бронзовой инкрустацией, люстра позолоченная висела. – (18)жалко, – говорю, – что не сохранилось всё это. – (19)о чём жалеть? (20)архитектурной ценности этот дом не имеет, – сказал доктор. (21)я взглянул на него с удивлением. (22)не шутит ли? (23)нет, смотрит прямо в глаза, даже с каким-то вызовом. (24)задиристый хохолок на лысеющем лбу топорщится, как петушиный гребешок. – (25)как не имеет ценности? – говорю. – (26)это ж дом! (27)большой, крепкий, красивый, полный когда-то дорогого убранства. – (28)барские покои, и больше ничего. (29)таких в россии тысячи. – (30)так ведь и народу нашему пригодились бы такие покои. – (31)людям нашим нужны другие ценности. (32)вы ещё храм пожалейте. (33)теперь это модно. – (34)а что, не жаль храма? – (35)и храм цены не имеет. (36)архитектура путаная. (37)специалисты приезжали, говорят – эклектика. (38)потом, правда, всё-таки восстановили храм этот. – (39)и парка не жаль? – (40)парк – природа, и больше ничего. (41)в одном месте убавилось, в другом прибавилось. (42)в любую минуту его насадить можно. (43)мы стояли возле окна, внизу под нами раскинулся обширный посёлок. – (44)смотрите, – говорю, – сколько домов. (45)приличные дома, большинство новых. – (46)здесь живёт в основном торговый люд, кто чем торгует, работы хватает. – (47)вот и хорошо, – говорю. – (48)увеличился посёлок за полвека? – (49)увеличился. – (50)а теперь подумайте вот о чём: раньше, ну хоть ещё в тридцатые годы, здесь меньше жило народу, но успевали не только свои рабочие дела делать. (51)ещё и плотину чинили, озеро в берегах держали и парк обихаживали. (52)а теперь что ж, времени на это не хватает или желания нет? – (53)а это, – говорит, – знакомый мотив. (54)это всё ваше писательское ворчание. (55)что озеро спустили – это вы заметили. (56)что над каждой крышей телевизионная тарелка поставлена – этого вы не замечаете. (57)спорить с ним трудно, почти невозможно: доводы ваши он не слушает, только глаза навострит, тряхнёт головой и чешет без запинки, как будто доклад читает… – (58)есть писатели-патриоты. (59)их книги читают, фильмы по книжкам их смотрят наравне с футболом и хоккеем, потому что яркие, незабываемые образы. (60)а есть писатели-ворчуны, которые всем недовольны. (61)и всё им что-то надо. (62)вот одного такого лечили, а он нас же, медиков, опозорил в своём последнем сочинении. (63)за что, спрашивается? (64)да, не раз вспомянешь в дальней дороге бессмертного писателя земли русской николая васильевича гоголя: «россия такая уж страна – стоит высмеять одного околоточного надзирателя, как вся полиция обидится».